Czemu nikt mi nie powiedział, że Tommy Wiseau otworzył szkołę aktorstwa? Wbrew zamierzeniom scenarzysty jedynie włosy stają dęba gdy patrzy się na popisy pani Paz de la Huerty. Dodatkowo cały scenariusz opiera się na założeniu, że każdy facet jest jedynie przenośnym generatorem zasilającym penisa który nie może oprzeć się pokusie ściągnięcia skąpych majteczek głównej bohaterki, obdarzonej…dość specyficzną urodą. Przy skąpych jak wspomniane majteczki umiejętnościach aktorskich, dziwacznym akcencie, fatalnej dykcji de la Huercie daleko do przekonującej famme fatale.

Trudno właściwie znaleźć jakieś pozytywy w tym filmie, miejscami sili się to na czarny humor, ale słowo “wymuszony” jest najlepszym określeniem, miejscami próbuje udawać thriller o dobrej dziewczynie próbującej powstrzymać mściwą psychopatkę. Niby zachęca do wyłączenia myślenia i skupienia się na widokach, ale wspomniany wątek jest tak irytująco głupi, że okazuje się to niemożliwe.