Zwłaszcza, że tu główną bohaterką jest dziewczyna z zaburzeniami psychicznymi i mocą telekinezy, która na początku filmu w ogóle nie panuje nad sobą, a gdzieś od połowy zaczyna korzystać z telekinezy na poziomie eksperta z wieloletnim doświadczeniem. Klimat i ilość trupów jest tu na poziomie poprzednich części. Niestety ukazywanie śmierci na ekranie również - czyli właściwie to prawie, że go brak. Fabularnie też nie odbiega to od standardów. Ogólnie nic specjalnego, ale film ujdzie. Gdyby okraszono go scenami gore na poziomie pierwszych części serii, toby było co innego.