Pianistka Forum

Erika Kohut jest pianistką. Całymi dniami uczy w szkole muzycznej najbardziej utalentowane młode osoby gry na pianinie. Jest szorstka,
piekielnie wymagająca. Praktycznie cały czas jest niemiła, wręcz okrutna w stosunku do swoich uczniów, którzy nie są w stanie jej zadowolić,
spełnić chociażby w części jej...

Film o szkodliwych, chorobliwych następstwach samotności, pesymizmu, alienacji i
odosobnienia. Ludzie tacy jak główna bohaterka są tacy bo zapewne mieli okropne
dzieciństwo i to ma wpływ na rozwój psychiki człowieka. Nie są nauczeni normalnego życia
wśród innych ludzi, we wspólnocie. Tacy ludzie potrzebują...

Zwyczajnie nie jestem w stanie zrozumieć,dlaczego ten film nie zdobył nawet nominacji do
Oscara.
Oczywiście wiem,że ogólnie,w Europie został doceniony,no ale KURCZĘ!
Ponoć Oscar to najważniejsza nagroda,dla najlepszych filmów,a w tym przypadku to jakaś
farsa.
Przecież tutaj statuetka dla Haneke za reżyserię,a...

Dłużąca się, koszmarnie nudząca i nużąca, marna opowieść o marnym życiu. Gdyby nie głupie przeciąganie scen w nieskończoność, to film można by zamknąć w pół godziny. Zawsze gdy widzę filmy podobnego rodzaju, zastanawiam się dla kogo są nagrywane i kto się nimi zachwyca. Ktoś powie, że nie dojrzałem do takiego kina,...

Znalazłem dość ciekawą wypowiedz Haneke na temat 'Pianistki':

<<<< Chciałem zrobić film obsceniczny nie pornograficzny - a właśnie taką etykietką obłożono powieść Elfriede Jelinek, na podstawie której ten film powstał. Wszystkie moje filmy są obsceniczne, ponieważ pokazują sfery przemilczane, obłożone przez...

Mało kto wie, że w ostatniej scenie filmu, razem z Walterem pojawia się Eva Green :) Jej absolutny debiut

Chciałbym po trochu odnieść się do kilku opinii, jakie tu przeczytałam. Film widziałam rok temu, ale to jeden z tych, których się nie zapomina się nigdy. Cenię prozę Jelinek za feminizm, za to, że paradoksalnie, pomaga lepiej znosić niektóre okropności tego świata. Po przeczytaniu każdej jej książki człowiek budzi...

Wydaje mi sie że jest kilka podobienstw miedzy La pianiste a Black Swan. Oczywiscie scenariusz rozni sie niemal calkowicie, pojawia sie jednak kilka watkow ktore uswiadczaja mnie w takim przekonaniu. Obłed głownej bohaterki, trzymanie w ryzach przez matke, zadanie sobie rany klutej w koncowych senach filmu itd...Sam...

Mam takie pytanko czy film mogłabym obejrzeć z młodszą siostrą (14 lat)...i z rodzicami? czy
raczej się dla niej nie nadaje...

Nie chce mi się absolutnie pisać o całym filmie, bo spędziłbym na tym całą noc, ale utkwiła mi taka jedna scena, jak Erika pierwszy raz słyszy jak Walter gra, kilkunastosekundowe ujęcie jej twarzy...oglądam oglądam, kamienna twarz....koniec sceny....zaraz zaraz czy ona sie usmiechęła? przewijam, patrze jeszcze...

Jest dramatyczny, gęsty i na pewno niepokojący, ale brakuje mu podstawowej rzeczy, za które cenię kino, które ma ambicje powiedzenia czegoś o człowieku - psychologicznej wiarygodności.

Jest kobieta - nie do końca normalna, jest facet - też nie do końca normalny, jest kobieta nr 2 - mama - też nie do końca normalna,...

świetna rola Isabelle Huppert.

Świetny film. Z początku trudno zrozumieć zachowania głównej bohaterki, ale trzeba poznać przyczynę- źródło, a wtedy patrzymy na to z innej perspektywy. Źródło które ukryte jest głęboko w ludzkiej psychice, jak odciśnięte piętno życia. Ciekawy film. Sceny mogą wywołać poruszenie i nawet odbierają chęci na jego dalsze...

film sredni, i nie zrozumialy chwilami. co ona tedy robila w tej wannie jej krew leciala i co sie wtedy stalo przy tym aucia , co ona wtedy robila? BEDE WDZIECZNA Z AODPOWIEDZI

Na plus tylko dlatego, że obojętnie przejśc nie mogę. Po filmie ktoś na sali powiedział głośno. "A teraz do domu i koszmary". Racja.

Genialne smutne kino

Podobno ten film należy zrozumieć, ale co tu rozumieć kiedy mowa jest ciągle o jednym a mianowicie o Pani profesor od pianina - w tą rolę
świetnie wcieliła się Isabelle Huppert. Jeżeli przyjrzeć się taj
aktorce możemy dostrzec, że potrafi zagrać niemal wszystko, a mimo to jakieś braki w tej jakże wszechstronnej...

Z kąd wziąć ten film?

Haneke rezygnuje z typowo kinowych środków - nie stymuluję przerysowanymi, manierycznymi scenami, a daje swobodę dla reakcji widza. Brak również ścieżki dźwiękowej spełniającej zwykle funkcje akcentu dla konkretnej sytuacji. W efekcie: jest prowokacja, ale nie ma wyraźnej sugestii co sprowadza cały film do roli pewnej...