Tandeta dla zamierzonego efektu jest cool. Tandeta która chce być cool bywa cringy. Tutaj zdecydowanie bardziej cringy, Film porównywany do stylu kina grindhousowego, do nowego exploitation i patrząc na niepoważność ekranowych wydarzeń i odrobinę dosadnej brutalności w postaci paru scen lekkiego gore, nie trzeba się temu dziwić, chociaż jednak daleko temu do jakkolwiek definiowanego exploitation z epoki. Tamte filmy w swojej niszowej formie miały jakiś element buntu, pewnego brudu który napawa fascynacją oraz niepokojem częstując jednocześnie wartką akcją, czy to przez zastosowanie praktycznych, pomysłowych efektów specjalnych (z różnym efektem końcowym) czy naturalistyczne poprowadzenie zdjęć. Tutaj mamy twór który z jednej strony chce być bardzo "cool" filmem klasy B, z drugiej dzisiejszym blockbusterem a wychodzi z tego nijaka papka z kilkoma ciekawymi pomysłami, kilkoma więcej nudnymi a wszystko to oblane jest w godnym politowania CGI. Gdyby film ten poszedł w jednym kierunku i wystylizowano by zdjęcia, montaż, efekty, jednym słowem całą warstwę techniczną na styl nisko budżetówki z lat 70/80's (jak zrobili to panowie Tarantino i Rodriguez) to byłby to jak najbardziej zjadliwy obraz. Amber Heard jako południowa lady w pożyczanej od Depp'a biżuterii i rockowym stylu oraz Nick Cage cały na czarno z firmowym wyrazem twarzy i przestrzelonym okiem mają potencjał, tak samo jak piękne klasyczne muscle cars. Ale całość jakaś nieumiejętna, sekta ani groźna ani mroczna, postać księgowego wali cringe'm, główny antagonista nie budzi krzty emocji, nie wyróżnia się niczym godnym zapamiętania, motywacje wszystkich bohaterów (poza Cage'm) kompletnie od czapy. Szkoda że urżnięto temu jaja, tym bardziej że naprawdę nie musiał to być kolejny średniak..