Po przeczytaniu komentarzy spodziewałem się strasznego kiczu, a tu przyjemne zaskoczenie. Dobry film, a jak na film telewizyjny, to nawet bardzo dobry. Historia, w której centrum są postacie posiadające, o dziwo, jakąś osobowość, nie efekty specjalne. Zdecydowanie bardziej zbliżone do Excalibura niż LOTR-a, nieszczęścia, które może zabić kino fantasy na kilka ładnych lat (dalsze nieszczęścia podążające śladem LOTR-a to Narnia i Eragon). Fajnie doszukuje się tutaj różnych smaczków, które w nieco zmienionej formie pojawiają się w naszej kulturze. Bo czyż nie opowiadamy sobie wciąż jednych i tych samych historii...