Tak jak piszesz, jeszcze do uwierzenia są historie gimnastyczki i policjantki, wypadek/paraliż i śmierć córki, ale ten chlopaczek i, własciwie nie wiem kto to był, mówca/pisarz strasznie wydumane. Dobry pomysł, ale podane wszystko w sposób, że losy bohaterów są calkowicie obojętne widzom.

Według mnie dobrze, że Napoleone pojawił się wśród tej grupy "niedoszłych samobójców", ponieważ reprezentuje osoby z depresją, która wcale nie musi mieć konkretnego podłoża (trauma, nieszczęśliwe zdarzenie w rodzinie, choroba, itp.) Czasem jest dokładnie tak, jak sam o sobie mówił - nie ma chęci życia i jest nieszczęśliwy, choć nie wie dlaczego, bo nie ma konkretnego powodu, jakby coś go zabijało od środka każdego dnia. Myślę, że wiele osób może się z tym identyfikować.