Rolę Piotrusia Pana zawsze grały aktorki. Walt Disney przełamał tę tradycję i do filmu zaangażował dziecięcego aktora Bobby'ego Driscolla, który podłożył głos za głównego bohatera.
Kiedy syreny spryskały Wendy wodą, jej włosy były całe mokre. Jednak sekundę później - były całkiem suche.
W finałowej scenie, gdy na pirackim okręcie szaleje bitwa, jeden z chłopców mieczem pozbawia pirata wąsów. Jednak już po chwili zarost na twarzy korsarza znów się pojawia.
W trzech scenach z piratami pidżama Michasia zmienia się z różowej na białą, aby na końcu znów być różowa.
W końcowym pojedynku na miecze Piotruś Pan odcina pióro z kapelusza Haka, które kilka sekund później jest nienaruszone.
Kiedy Smee przybija tabliczkę do drzwi kapitana Haka, ilość i rozmieszczenie wbitych gwoździ zmienia się między ujęciami.
Kiedy dzieci kładą się spać w pokoju, poduszka Wendy zmienia się z pasiastej na białą.
Kiedy Piotruś i jego towarzysze zbliżają się do Nibylandii, buty Piotrusia zmieniają kolor z brązowego na zielony.
Początkowo planowano, aby Nana poleciała z dziećmi do Nibylandii.
Walt Disney planował zrobienie filmu już przed wojną, jednak jej wybuch spowodował przerwanie prac.
Najpierw nakręcono wersję fabularną z prawdziwymi aktorami dla celów technicznych i dopiero na jej podstawie producenci mogli stworzyć wersję animowaną.
Disney przestudiował dokładnie wskazówki J.M. Barriego dotyczące sposobu wystawienia jego sztuki i ściśle się do nich zastosował. Ale choć disneyowska wersja jest uważana za dość wierną ekranizację książki Barriego, to jednak w filmie nie pojawia się ani jedna linijka tekstu, która pochodziłaby z powieści o przygodach Piotrusia. Wszystkie dialogi zostały zmienione.
By pozostać wiernym tradycji scenicznych przedstawień "Piotrusia Pana" ten sam aktor (Hans Conried) podkładał głos za pana Darling i kapitana Haka.
Melodia, którą słychać za każdym razem, gdy pojawia się krokodyl, miała pierwotnie słowa. Ta piosenka, którą w ostatecznej wersji filmu zastąpiła sama tylko ścieżka dźwiękowa, nosiła tytuł "Never Smile at a Crocodile".
Wiele osób dopatruje się podobieństwa między Dzwoneczkiem a Marilyn Monroe. Jednak w rzeczywistości rysownicy wzorowali się na innej aktorce - Margaret Kerry.
W sztuce J.M. Barriego kapitan Hak nie ma prawej ręki, natomiast u Disneya lewej.