Czyż nie marzyliście wszyscy w dzieciństwie, aby zostać piratami, grabić statki, hulać w portach, pić rum i śpiewać szanty? Nie? Ja też nie. Pamiętam jednak, że uwielbiałem oglądać film "Piraci" Polańskiego i zbierać klocki "Lego" z pirackiej serii. Zakładam, że gdybym obejrzał "Piratów z Karaibów" kiedy miałem 12 lat, mógłbym pokochać ten film. Dziś jest wręcz odwrotnie.

Ogromna suma pieniędzy, która została wydana na ten mega hit oraz kilku znanych aktorów nie uratowało wg mnie przereklamowanego cukierka. Jest tak obrzydliwie słodki i tandetny, jak najtańsze słodycze z "Leader Price'a". Doprawdy nie mam pojęcia czym zachwycają się ludzie oglądając ponad dwugodzinną papkę efektów specjalnych i niskiego lotu żartów. Całość ratuje tylko Johnny Depp, który już na stałe zapisał się w historii filmów "pirackich" jako tchórzliwy i zabawny Kapitan Czarnej Perły - Jack Sparrow. Dla kobiet pozostanie jeszcze podziwianie przepięknego Orlando Blooma, a dla facetów kolejnej uroczej gwiazdy ekranu - K. Knightley, która chyba celowo obniżyła jakość swojej gry dla potrzeb najmłodszego widza, bo kiedy przypomnę sobie jej grę w "The Jacket" u boku Andrew Brody'ego, nie mogę uwierzyć, że to tak słaba aktorka. Może przesadzam, niepotrzebnie złoszczę się, kiedy pomyślę o tym filmie. W końcu jakoś dotrwałem do końca - naprawdę gorzej już było z następnymi częściami, które miałem nieprzyjemność oglądać w kinach.