Może i pewne podobieństwo istnieje, aczkolwiek nie aż tak wyraźne. Jestem raczej skłonna uwierzyć w słowa Deppa, że wzorował się na niepokornych Stonesach i dzisiejszych gwiazdach - szokujących, podchodzących do życia z dystansem... Poza tym, czy w kinie nie jest normalne, że da się dostrzec pewne podobieństwa między postaciami? Wiadomo, że aktorzy mają różne inspiracje :) Depp, jednak coraz bardziej udowadnia mi, że Jack Sparrow jest teraz z nim w każdej roli. Udowadnia, że nie potrafi pokazać już niczego nowego... mam nadzieję, że przełamie ten schemat.

Toshirô Mifune zdecydowanie był świetnym aktorem, a jego role w "Siedmiu Samurajach" oraz "Tronie we Krwi" nalezą do scisłej czołówki moich ulubionych postaci kina. Kikuchiyo jest postacią groteskową, podobnie jak SParrow ale przy tym wielokrotnie lepszą i ciekawszą. Jego styl bycia, mimika, zachowanie czy wreszcie sceny humorystyczne w jego wykonaniu biją na głowe wszystko, co Depp miał okazję pokazac we wszystkich częsciach PotC.
No i w przeciwnieńśtwoe do SParrowa, Kikuchiyo jest postacią intrygującą, chociazby ze względu na jego pochodzenie. Syn wiesniaka, ktrego rodzinna wioska została zniszczona przez samurajów, który znienawidził ich całym sercem a później walczył wraz z nimi ramie w ramie przeciwko zbójcom. Jest postacią tragiczną, ale i jednoczesniej niezwykle zabawną - tym bardziej szkoda, że Kurosava uśmierca go pod koniec niezwykłego dzieła, jaki jest "Siedmiu Samurajów".
Toshirô Mifune'a uwielbiam jako aktora, zaś na Deppa mam alergię. Nie tylko ze względu na napalone na niego fanki, ale i sławę jaką sie cieszy, a przykładem tego jest zdecydowanie zbyt wysoka pozycja w TOP100 ludzi kina. Siódme miejsce? Nie przesadzajmy.
Depp starał się stworzyc w PotC postac groteskową i zabawną. Udało mu się, ale do Kikuchiyo brakuje mu bardzo, ale to bardzo wiele.

PS do założyciela tematu - tak z ciekawosci spytam, jaki jest twój ulubiony film Kurosavy? Mi najbardziej podoba się nakrecony na podstawie jego scenariusza (niestety tez po jego smierci) "Ame Agaru", czyli "Po Deszczu". Zdecydowanie nie jest to film dla większosci fanów PotC - nie powala bowiem efektami, akcją czy humorem. Ale za to chwyta za serce, zmusza do zadumy i refleksji - a niestety znaczna większosc nowego pokolenia woli po prostu pustą rozrywkę.
A szkoda.