Nieczęsto zdarzają się filmy podczas seansu których przez większą część czasu muszę walczyć z sennością. W chwili obecnej mógłbym podać tylko kilka przykładów - Tron Legacy, Star Trek: First Contact, Beverly Hills Cop II, ostatni Uniwersalny Żołnierz no i Piraci właśnie. Szkoda, bo lubię takie klimaty. Pamiętam że po raz pierwszy oglądałem ten film, (czy też raczej "próbowałem go obejrzeć" bo na pewno nie dotrwałem do końca) jakieś 20 lat temu, czyli w dzieciństwie i puszczali go w TV w tym samym dniu (lub dzień później) co Karmazynowego Pirata, na długi czas te dwa tytuły stały się dla mnie wyznacznikiem dobrego filmu o piratach i kiepskiego filmu o piratach, do obydwu powróciłem kilkanaście lat później i o ile "Karmazynowy" w miarę się trzymał i miło było sobie go przypomnieć, to z "PIratami" powtórzyła się sytuacja sprzed lat. Tym razem co prawda przetrwać mi się udało, ale bardzo wątpię bym kiedykolwiek spróbował po raz trzeci. Choć akurat Matthau był jednym z nielicznych plusów, drugim była lekko zaskakująca końcówka.