Hybryda gatunkowa z Cage'm w roli głównej. Zaliczyłbym ten film mimo wszystko do gatunku czarnej komedii, bo w tymże utrzymany jest klimat i sama fabuła. Nie oszukujmy się, jako dramat (sama końcówka) czy horror (choć gdzie tu wyraźne elementy horroru?) film jest słaby, ale jeśli wczuć się w klimat tego, jak obrazuje historię opisaną w scenariuszu, podążać dokładnie za głównym bohaterem i oglądać jego perypetie i urojenia, to wychodzi dzieło... genialne! Scena w męskiej ubikacji czy scena kupowania zębów przyprawiają o łzy śmiechu (przynajmniej u mnie). Ponadto, wiele pomniejszych absurdalnych scen, momentami bezsensownych, a przeraźliwie śmiesznych. No i samo aktorstwo, jak na taką "lekką" produkcję po prostu wyborne! Cage absolutnie mnie zaskoczył tym, jak wczuł się w swoją rolę w tym filmie, totalne wyluzowanie i oddanie się paranoidalnym skłonnościom odtwarzanego przez siebie bohatera. Film bardzo sympatyczny i mimo, iż nie jest to niewątpliwie arcydzieło, to ma w sobie coś niezwykle urzekającego, coś, co na pewno każe mi do niego wrócić za kilka lat. Przede wszystkim dzieło oryginalne, przez co zapadające w pamięci, i właściwie jest to dobra czarna komedia, z ciekawym aktorstem również drugoplanowym i przemijającym klimatem końcówki lat 80. Wbrew wszelakim ocenom polecam ten film fanom oryginalnych, przesyconych absurdem historii, choć uważam, że jest to jeden z tych filmów, którym jednym wybitnie przypadnie do gustu, a innych totalnie znudzi.