Gdy zaglądałem na Imdb i zobaczyłem bardzo kiepską ocenę tego filmu, mocno się zniechęciłem. Zupełnie niepotrzebnie. Film jest bardzo dobry. Nie jest to jednak ani komedia, ani horror. Ten film to naprawdę coś dziwnego... To nietypowy dramat, hmmm... psychologiczny...
Obłęd głównego bohatera ciągnie go na dno z którego nie ma ucieczki, a my na to spoglądamy. Czasami z uśmiechem, ale innym razem już nie jest nam do śmiechu. Nicolas Cage stworzył jedną z najlepszych ról w swojej karierze. Czy zwróciliście uwagę w jaki sposób Cage gra w pewnych scenach? Tak, wzoruje się na Maxie Schrecku i jego Nosferatu :) Zaś w jednej ze scen, kiedy to po raz kolejny wrzeszczy na swoją pracownicę a jego twarz zmienia się w iście diaboliczną facjatę, przypominał mi komiksowego Jokera w najlepszym wydaniu!
"Pocałunek wampira" to jeden z najbardziej niedocenionych filmów z jakimi się spotkałem. Intrygujący, pokręcony, z wspaniałym Nicolasem Cagem w roli człowieka opętanego przez własne demony. A może to wszystko było tylko złym snem (ostatnie słowa w filmie)? No właśnie :-