chcieć wyjść za mąż nie będąc tak piękną jak Sophia Loren
(która swoją drogą jest tu tylko po to aby ją obmacywano)

Na plus nieoczekiwane zakończenie. Ale umówmy się jest ono nieoczekiwane, bo kompletnie nie pasuje do tonu reszty filmu.

mają do czynienia z różnymi mężczyznami. Ani jeden, ANI JEDEN z nich nie jest choć trochę uczciwy: kanciarze, oszuści, lenie - alergia na pracę. Każdy z nich (prawie) "leci" na Agnese (Sofia L.). kląd tylu beznadziejnych typów? To nawet nie brutale czy jakieś bandziory tylko takie "larwy", "robale" jak chodzi o...

lekki, przyjemny i całkiem zabawny, choć w sumie troszkę smutny. powiedziałbym "bardzo włoski", tzn bardzo da się odczuć tą "włoskość" w temperamencie bohaterów. raczej polecam, można go złapać na zone europa.

Oglądam już drugi raz i nie ostatni.. Dwaj panowie Vittorio znakomici w rolach - jeden poeta, bon vivant bez grosza...drugi mamin synek w wersji macho, rozśmieszyli mnie do łez ;)) Tragikomedia z włoskim wdziękiem.

Uwielbiam ten retro włoski melanż dramatu i satyry -Vittorio de S. i Alberto Sordi jak zawsze znakomici w swoich pozach. Scena z mamuśką karcącą temperamentnie swego 'fialio di mama' rozśmieszyła mnie do łez :))

Agnese jest atrakcyjną dziewczyną. Mężczyźni lgną do niej, a ona może przebierać w niezliczonych ofertach. Podobnego szczęścia nie ma jej kuzynka, Cesira, bezskutecznie próbująca znaleźć chłopaka. Zmowa bohaterek i zastosowanie wspólnej taktyki zmieni sytuację, lecz pierwsze wspólne podboje dziewcząt nie okażą się...

Nie wiem czy to był zamierzony zabieg, coś w stylu "wątki nie muszą mieć zakończenia ani konkretnego rozwiązanie, życie po prostu biegnie dalej", co jest w pewien sposób realistyczne ale wolę jak w filmach jest pewien komentarz do tego co widz ogląda.