Niestety niemogę się przyłączyć do peanów pochwalnych na część owego dzieła. Nie wiem czy to jeszcze zaleta czy juz może wada ale Al Pacino od okolic "Adwokata diabła" ciągle gra jedną i tę samą postać. Owszem gra bardzo dobrze no ale w końcu miał po drodze wiele ról żeby dopracować to do granic perfekcji. Zresztą scenariusz ociera się miejscami o "Adwokata..." I poza trójkątem aktorskim tło jest beznadziejnie jednowymiarowe. Psedopsychologia (jakiś wpływ ojca, urwany kontakt z matką, kłopoty z najlepszym klientem-w końcu "puścił" mu 30 melonów na zakładach, opłacona panienka, blokada psychiczna) Wszystkie te wydarzenia są ledwie zasygnalizowane w prymitywny sposób. Nie użyję tu słowa "niedopowiedziane" bo w wielu fimach jest to celowy chwyt i mający takim pozostać. Tu niestety jest to tylko dekoracja. Niczym mnie nie zaciekawił, nie zaskoczył, nie wciągnął. Widziałem już lepsze kreacje keżdej osoby z trójki aktorów pierwszoplanowych