Zastanawiam się nad tym problemem... Tyler był tym "niepokornym", którym Jack pragnął być. Jednak - wciąż była to ta sama osoba, więc kiedy Jack zakosztował wolności i życia bez chęci gromadzenia, bez rozglądania się wokół i myślenia o opinii ludzi ( czego zresztą nauczył go Tyler ) - sam Tyler stał się wtedy ostatnim ograniczeniem, pozostałością z dawnego życia. I to Tyler - dążąc umyślnie do autodestrukcji głównego bohatera - niszczy sam siebie, pozwalając Jackowi odnaleźć własne, nieskrępowane "ja".
Ktoś uważa podobnie? Nie jestem pewna, czy nie nadinterpretuję, zatem z chęcią podyskutuję na ten temat.

Moim zdaniem Jack wypadł z jednej ramy, konsumenta biegającego jak chomik w kółku, wprost w objęcia tej drugiej - wolnościowca. Widziałem film już dosyć dawno temu, więc ciężko mi wymienić konkretne sceny, ale przykładowo na komisariacie, czy w barze, główny bohater sam dziwi się reakcji ludzi i nie pamięta kiedy komuś coś zrobił/powiedział. Jest to dla niego problemem, gdyż podobnie jak wcześniej nie był sobą, tak po odmianie, też sobą nie jest, nie jest prawdziwie wolny, zniewala go Tyler.

Dobry przykład człowieka wolnego znalazłem w "Easy Rider", mimo kręcenia się całego filmu wookół hipisów, ludzi uważających się za wolnych, to prawdziwie wolną jednostką jest grany przez Nicholsona Hanson. Sam do tego nie doszedłem, pomógł mi wpis jakiegoś filmwebowicza. Hanson mógł w każdej chwili zsiąść z motoru i wrócić do swojego normalnego życia, nie był więźniem wolności (wiem, brzmi absurdalnie) ani niewolnikiem konsumpcjonizmu.

W czasie trwania tej historii widać jak główny bohater zmienia się z grzecznego chłopca w LIDERA, osobę, która pociąga za sobą tłumy, jest dobra w łóżku i ma poważanie wśród swojego otoczenia i co najważniejsze, żyje bez strachu i jest wolna. Z drugiej zaś strony, kreacja Tylera, będącego deliryczną imaginacją Jacka w pewnym momencie zaczyna przejmować kontrolę nad jego życiem, zatracając jego prawdziwą tożsamość. Zwróć uwagę na scenę gdzie umiera Robert Polsen, kiedy to cała grupa programu chaos stoi nad nim, ubrana w czarne jednolite stroje, nie wyróżniające się niczym, pozbawiona imion i nazwisk, będąc jedynie elementami układanki, płomyczkami płonącymi w Imię idei jednego człowieka. Jack (zapoznaj się z definicją "yuppie" i definicjami pochodnymi - pozwoli Ci to zinterpretować film w nieco inny sposób) Jak mówił sam Tyler : " Szukałeś odmiany, sam nie dabyś rady, wszystko o czym marzyłeś ... to ja, wielu ludzi mówi do siebie, widzi siebie takami jakimi chce być - nie ma odwagi pójść dale niż ty". Wolność to pojęcie względne, lecz wolność z jednoczesną utratą tożsamości nie jest wolnością lecz mentalnym więzieniem, z którego Jack chciał w końcu uciec. Wszystko sprowadza się jednak do świadomości, tak na prawdę to Jack jest bytem a Tyler imaginacją. Zgodzę się z Twoją interpretacją - mogącą być jedną z właściwych interpretacji Twojego pytania i tego wątku filmu, jednak ja wolałbym ugryźć ten tort z drugiej strony. Przyjrzyj się trzem scenom w filmie
1. "Oparzenie środkiem chemicznym" - jest to scena w której alter ego przejmuje kontrolę, Jack jest raczej bierny i niechętny ale godzi się z decyzją i poddaje się swojemu drugiemu ja. Rodzi się w nim wtedy świadomość bycia wolnym, odrzuca strach przed bólem i jest przygotowany na nieuchronne - śmierć
2. "Jazda samochodem" - To scena w której główny bohater przeżywa spotkanie ze śmiercią, godzi się z nią w pewien sposób, lecz ciągle poddaje się inicjatywie Tylera. Nie jest to jego decyzja, nadal jest więźniem swojego umysłu. Lecz ta scena, to przeżycie jest bardzo silnym bodźcem, który sprawił, że świadomość i rzeczywistość zaczęła do niego powracać. Przeżył w pewnym stopniu to, czego się bał, zostawił za sobą fatum, przeżył własną śmierć i chciał wrócić w końcu do codzienności.
3. "Strzał w głowę" - Zwróć uwagę, że jest to świadoma decyzja Jacka, samodzielnie podjęta być może po raz pierwszy w życiu. Pozostawienie za sobą przeszłości. Autodestrukcja i sam strzał to wg mnie symbol. Nie da się zostawić za sobą przeszłości w sposób łatwy i przyjemny, tak na prawdę nie da się tego zrobić w ogóle. Jack był gotów zginąć, by zakończyć dzieło, którego świadomie nie chciał, a to że Tyler znikł, było wynikiem świadomego odrzucenia doczesności, strachu i emocji. Pozdrawiam Vendett :)

Autodestrukcyjny strzał nie został powtórzony jednak powtórnie,a karty Śmierci zostały rozdane w postaci składających się do kupy fajerwerków.
Podanie ręki nastąpiło w najmniej oczekiwanym momencie.
Tego właśnie brakowało.

Nie odnajduję się w postach, które napisałeś :)

Dasz radę.

Bo to zwykły bełkot. Ten post nie ma sensu.

Dobry temat.
Jeśli mowa tu o jego własnym JA .
To właściwe JA ulokowało go w odpowiednim momencie i o właściwej porze.
Wygrałem ,teraz już wiem. Żyję i na dodatek coś trzyma mnie za rękę.

ja sie zgodze, poza tym gł bohater był schizofrenikiem - stad tez walka samego ze sobą.

Świetne spostrzeżenie ,dotyczące brakiem snu.

dokładnie. podziemny krąg to czysta opowieśc o schizofreniku i jego umyśle. a bezsennosc, czesto totalna, jest m.in. objawem schizofrenii

Po tak krótkim sanatorium i zajęciach grupowych nad swoim własnym JA było mu bez różnicy ,czy to Lamborghini Reventón czy mały fiat mimo widocznej różnicy.Moment ,fajnie jest ,ale to nie to.
Wszystko zależy od tego ,kto zamyka drzwi.

było mu bez echa ....tak prędzej .

I na tym polega symbolika . Czerpanie garściami z tej produkcji jest wręcz obowiązkowa,tak jak przeczytanie tematów powyżej naszych głów.

Co takiego? Interpretacja?
Bez przesady, to nie jest skomplikowany film, i każdy powinien bez problemu go zrozumieć (pomijam ćwierćinteligentów i in.). Wystarczy przytoczyć pewien cytat:
"Jesteśmy niewolnikami w białych koszulach.
Reklamy zmuszają nas do pogoni za samochodami i ciuchami.
Chodzisz do pracy której nienawidzisz, by kupować rzeczy których nie potrzebujesz"
Jesteśmy średnimi dziećmi historii.
Nie mamy celu ani miejsca.
Nie mamy Wielkiej Wojny.
Wielkiej Depresji.
Naszą wielką wojną jest wojna duchowa.
Naszą wielką depresją jest życie.
Zostaliśmy wychowani w duchu telewizji, wierząc,
że pewnego dnia będziemy milionerami, bogami ekranu.
Ale tak się nie stanie"
...i wszystko jasne, to nie jest film dla wszystkich, i nie każdy wyciąga z niego odpowiednie wnioski... może jest trochę przereklamowany, mopim zdaniem to film dla wąskiego grona odbiorców, dla wysublimowanej publiczności, dla których to jest coś więcej niż pusta rozrywka, coś w stylu kazania, po obejżeniu ludzie powinni zastanowić się nad swoim życiem i systemem wartości.

Koment super mega !!I tak powiedzieć można :
Jesteśmy niczym a ciągle sobie wmawiamy, że jesteśmy kimś....
Pozdro!

Epickie!! Ćwierćinteligencja zachętą do działania !!
Matematyka ,fizyka ,ulubione słowa....

Pozdrawiam;)