matka szuka zaginionego, ukochanego dziecka, by w zamian dostać dwójkę następnych maluchów, których nie chce znać. uwieńczeniem tych poszukiwań jest druzgocący ją fakt, że to ukochane, zaginione dziecko, to jej oprawca. według mnie, to po prostu ciekawa historia i już. film nie jest zbyt senny - ożywiają go nieco przejścia w czasie, o których Piszesz. moim zdaniem zasługuje na coś więcej, niż średnią ocenę.
pozdrawiam

A mnie denerwowała charakteryzacja. Kiedy rodzeństwo pokazało listy tatuśkowi,on wyglądał jak ich rówieśnik.Tak samo było z matką.W chwili śmierci wyglądała na niezłą brzoskwinkę.