Dramatyzm filmu polega na tym, że do rozbrajania min posłano ludzi po pobieżnym przeszkoleniu saperskim. Co więcej są podle traktowani przez Duńczyków (upokarzanie, głodzenie), wręcz posyłani z premedytacją na śmierć w sposób za który Duńczyków nikt nie mógłby winić ani pociągnąć do odpowiedzialności.