pomyśl nad tym co napisałeś gdy idziesz do rzeźnika

Szczerze mówiąc Twój argument jest totalnie od czapy. Naprawdę nie widzisz różnicy między mięsem kupowanym do jedzenia, a zabijaniem od tak, dla wątpliwej "sztuki"? To idź na dwór i zabij bezdomnego psa, jak Ci to różnicy nie robi...

Zabijanie to zabijanie. Nie ma mniejszego zła, nie można częściowo zajść w ciążę. Poza tym apropo konsumpcji - wszystkie składniki niezbędne do przeżycia znajdują się w produktach pochodzenia roślinnego, więc nie widzę potrzeby jedzenia zwierząt.

Zabijanie to zabijanie - idąc tym tokiem rozumowania, żołnierz zabijający wroga na wojnie, niczym nie różni się od psychola zabijającego niewinnego człowieka na ulicy. Skoro zatem żołnierz nie idzie do więzienia, to psychol też nie powinien. W końcu zabijanie to zabijanie.
Konieczne składniki do przeżycia może i tak - ale aby być w pełni sił i zdrowia, człowiek musi jeść mięso - niestety nie jesteśmy stworzeni jako roślinożercy. To fakt biologiczny.

Z tym pierwszym jak najbardziej przyznam Ci słuszność. Natomiast z drugim - gdybyś miał rację od ośmiu lat już powinienem nie żyć, gdyż jestem wegetarianinem.

Gdybyś miała rację, jestem kobietą :)
Jedyne o co mi chodzi to to, że niegodnym człowieka jest zabijanie dla przyjemności. Drugi człowiek jeszcze może się obronić, ale zwierzę już nie. Dlatego uważam, że to podłość i brak człowieczeństwa. Trzeba szanować życie każdej istoty.
Z jedzeniem mięsa zgoda, nie znam się na tyle żeby się spierać i sama znam wielu wegetarian. Tylko, że jednak nie stawiałabym mimo wszystko jedzenia mięsa i zrzucania naćpanego konia ze skały.

Czy protestujesz też w sytuacji gdy na filmie zabijają węże, karaluchy, szczury, muchy? W końcu "trzeba szanować życie każdej istoty".

Czyli rozumiem, że popierasz zabijanie zwierząt dla sztuki, tak? Czyli z tego wnioskuję, że nie miałbyś problemu z rozstrzeleniem swojego psa, lub bezdomnego kota, tak jak nie masz problemu z np. rozdeptaniem mrówki? Porównując zwierzę, które człowiekowi służy w jakiś sposób, zostało udomowione, czyli: zdane na łaskę człowieka i odnoszące się do niego z zaufaniem (jak np. pies, czy koń), do szkodników typu karaluchy sam zaganiasz się w kozi róg.

Absolutnie nie. Jestem przeciw zabijaniu zwierząt w ogóle, tak samo jak z Twoim martwym udomowionym zwierzęciem w lodówce w postaci szynki itp. Poza tym udomowienie to nie argument, gdyż np aby udomowić lisa wystarczy 10 pokoleń. Ty dzielisz zwierzęta na te, które można zabijać, a które nie. A jak dobrze wiadomo jest to kwestia względna. W Japonii zabijają delfiny, foki, w Indiach nie zabijają krów, w Chinach zabiją psa na pokarm.

Przepraszam Cię, nephilim, ale coś mącisz. Odwracając uwagę ( i serce) od tego, co jest tu rzeczą zasadniczą. Nie chodzi tu o to, co się jada w jakiej kulturze i jakie zwierzęta ludzie zabijają z jakich powodów. Wiadomo, że świat nie jest rajem - i że, czy przez inercję, czy przez bezradność, wszyscy się do tego przyczyniamy. Świnia, której nie wzbraniamy się udomawiać w postaci szynki, jest podobno zwierzęciem wyjątkowej wrażliwości i, przy tym, inteligentniejszym od psa. Szczura (mojego "prywatnego" szczura) nauczyłam dawać łapę w około 3-4 minuty. (Inna sprawa, że na te 3-4 minuty pracowałam wcześniej przez blisko rok, by nigdy nie zawieść jego zaufania.)
Ale jeśli nie obronimy w sobie tej wrażliwości, która pozwala nam odczuć jako bestialstwo to, co Wajda zrobił z tym koniem, nie obronimy ani świni, ani człowieka - przed brakiem empatii, przed okrucieństwem, wynikającym z poczucia bezkarności, przed brakiem wyobraźni, pozwalającym lekce sobie ważyć cierpienie innej istoty.
Zabić to jedno. Ale zabić, by bezwstydnie potem pokazać to światu w imię "sztuki"; z wyrafinowaniem sprokurować komukolwiek taką bezlitosną śmierć, to... nie wiem.
Ja do dziś przepraszam tego konia za to, że ludzie zgotowali mu ten los.