Naciąganie słów i liczb z Świętych Ksiąg, a potem kurczowe się tego trzymanie to sposób działania sekt. Oglądając film, miałam wrażenie, że to tylko sekta sama się okłamuje, że są szczęśliwi. Ale jak mogli cieszyć się z czyjejś śmierci, z czynienia krzywdy ludziom inaczej myślącym itd. Ta starsza kobieta na festynie, jej ostatnie słowa z uśmiechem na ustach-przerażające, naiwne. Potem te pioruny pod koniec i sam koniec świadczą o tym, że reżysera poniosła wyobraźnia :) Mnie przeciwnie-zakończenie zaskoczyło, bo spodziewałam się innego.

Cóż, fanatyzm poszedł w ruch. Chyba niektórzy mają fobię, dotyczącą wszystkiego, gdzie występuje Bóg. Równie dobrze ich guru mógłby być miejscowy szaman, czy jaskółki wyznaczające im postępowanie. To, że wybrano Boga o niczym nie świadczy. Po prostu ludzie zagalopowali się w bezkrytycznej wiarze w kiedyś tam szczęśliwą liczbę mieszkańców - 436.