Film dla niektórych denerwujący, doprowadzający do obłędu błędnik. Z powodu niesamowicie szybkiego ruchu kamery w ujęciach kręconych z ręki. Przyznam szczerze, iż sam czułem się, że tak powiem niekomfortowo. Jednak ten fizyczny mankament nie przeszkodził mi w znakomitym odbiorze filmu. Kiedy brak w Polsce obrazu na miarę czegoś nowego, ten zwykły film zaprzecza tymże słowom. Reżyser przeciwstawia w fabule marzenia z życiem rzeczywistym. Film o tworzeniu filmu, to chce nakręcić młody, początkujący reżyser poszukujący producenta. Oczywiście nie znajduje go. Młoda aktorka poszukująca swojej pierwszej roli na bardzo różnych castingach, często uwłączających ludzkiej godności. Ta para to główni bohaterowie filmu Mariusza Fronta. Oprócz problemów finansowych, dochodzą jescze kłopoty w ich zwiazku. Wszystko jest trudne do zniesienia, jest nam tak ciężko, a miało być tak pieknie. Realizacja marzeń staje się niemożliwa, pozostaje praca w supermarkecie. Ten bardzo nostalgiczny w swej wymowie film daje na końcu widzowi nadzieję na lepsze jutro. Wychodząc z kina byłem zauroczony i wierzyłem, że może uda się im kiedyś. Może mawet mi się uda kiedyś.