...jak jego plakat.
(Świeżo po przedpremierze) - Ostatni film Wajdy nie różni się niczym, od tego co serwował nam przez ostatnie lata. Powojenna sceneria, szaro-niebieskie zdjęcia Edelmana, melodramatyczne dialogi i muzyka - czułem się jakbym oglądał "Katyń", ale o słynnym malarzu.

Do tego mocno średnia obsada - Zofia Wichłacz uciekła z płonącego "Miasta 44" i teraz straszy w Łodzi dokładnie tą samą miną, tymi samymi gestami. Reszta aktorów też jedynie poprawna, nie ratuje tego nawet Bogusław Linda, który może przez swój (ujawniony w ostatnich wywiadach) stosunek do filmu, tworzy taką a nie inną kreację. Aczkolwiek ma momenty!

Film na pewno ważny, dobrze że pokazuje ciekawą postać Strzemińskiego. Jednak obawiam się, że to po prostu kolejny dramat historyczny, na którego seanse pielgrzymować będą szkolne wycieczki. Bo Linda, bo Wajda, bo PRL. Czepiam się, ale brakuje w tym wszystkim pomysłu - zarówno w scenariuszu, jak i całej promocji filmu (hasło reklamowe: "Ostatni film Andrzeja Wajdy" mówi samo za siebie, podobnie jak wspomniany już plakat). A szkoda. Szykowałem się na lepsze pożegnanie Mistrza...