"Powrót..." oglądałem już kilka lat temu, dzisiaj porządkowałem półkę z filmami i... obejrzałem
kilkadziesiąt minut wyrywkowo. Film jest niesamowicie ciepły, barwny, naturalny. Jego
niespieszne tempo, obcowanie z bohaterem sprawiają że człowiek widzi samego siebie,
czasem tylko we fragmentach ale... kto z nas nie czuł tego co bohater, choćby przez krótki
czas życia? Zach dokonał czegoś fantastycznego - jako autor scenariusza, reżyser i
odtwórca roli głównej zaimponował mi niesamowicie. Podejrzewam że film ten jest w dużej
mierze odbiciem wnętrza Zach'a. Inaczej nie umiał by tak opowiedzieć historii którą widzimy na
ekranie. Zdecydowanie film znów obejrzę by zdrowo się uśmiechnąć, by wzruszyć się w kilku
momentach i by podziwiać jak film jest zręcznie wykonany. Technicznie bardzo przyjemne i
dojrzałe dzieło - obraz, dźwięk, muzyka i sami aktorzy dają to czego często w wielkich
dziełach wielkich twórców znaleźć się nie daje. Wielkie brawa dla Zach'a Braff'a.