A na co liczyłeś, że się zawiodłeś?

Na ciekawszą oprawę .

Hmm, jeśli oczekiwałeś zwrotu akcji lub innego zakończenia, to muszę odesłać piętro wyżej do fantastyki. Muzyka, dokumentalne zdjęcia i kawałki taśmy znakomite. Głos GRUCHY i takie spojrzenie na to co działo się "od środka" ale tak na serio od środka. Żadne tam Miasto 44 z bajkowymi elementami. Pokazywać młodzieży jak to kiedyś było, bez fikcji.

""Hmm, jeśli oczekiwałeś zwrotu akcji lub innego zakończenia, to muszę odesłać piętro wyżej do fantastyki.""
Przecież i ty i ja wiemy o tym że niczego takiego nie oczekiwałem ale chciałeś mi dogryźć takim głupim zdaniem.
Wystarczyłoby żeby zamiast tych średnich dialogów wstawić jakiś ciekawszy, specjalnie skomponowany pod film podkład muzyczny i film by zyskał na wartości. O taką ciekawszą oprawę mi chodziło

""spojrzenie na to co działo się "od środka" ale tak na serio od środka.""
No i widzisz i tu się mylisz. Przecież oni sami wtedy też reżyserowali/ustawiali te ujęcia (nie wszystkie ale jakaś znacząca część) Także z tą szczerością to też tak na 100% nie jest.

No pewnie, że to też była swoista "prawda czasu-prawda ekranu" jak mawiał klasyk, jednak "robienie" chleba, ślub, porody, chodzenie w biało-czerwonych opaskach, msze to było coś WTEDY innego.