Ten film to magia na ekranie. Niesamowite aktorstwo, niezwykle oryginalny scenariusz, zaskakujące role - mi przypadła do gustu szczególnie Patricia Arquette, ale niemal wszystkie postacie pojawiające się na ekranie zostały nakreślone w sposób fenomenalny. To film tarantinowski, czyli idealne wyważenie przemocy, czarnego humoru i filozoficznej (acz nie moralizatorskiej) refleksji. Scena końcowej strzelaniny mistrzowska, ale rozmowa ojca głównego bohatera z mafioso granym przez Walkena, czy degradacja twarzy bohaterki w pokoju hotelowym nie mniej mocne. Film doskonały, nawet przy mocnym sceptycyzmie. Mój tydzień filmów z Tony'm Scottem każe mi z każdym kolejnym podwyższać gwiazdki za reżyserię temu twórcy, aczkolwiek myślę, że w mojej subiektywnej wyobraźni tego filmu reżyser już nie pobije. No i ta charakterystyczna dla scenopisartswa Tarantino mieszanka gatunkowa kryminału i romansu jak zawsze - a może jak nigdy dotąd - przesądziła, że daję 10 a nie 9.