Arkadiusz Jakubik to nie moja bajka, choć doceniam jego wszechstronne talenty i podziwiam jako aktora. Na film poszłam bez oczekiwań, a okazał się świetny pod każdym względem. Opowiada o przemocy domowej, ma też watek kryminalny. O ile pierwszy temat jest zrealizowany na 10+, to w drugim można się czepiać (zagmatwanie, dialogi, mało barwne drugoplanowe postacie), ale pomysł ostatniej sceny wszystko wynagradza :) Nie to jest jednak w tym filmie najważniejsze. Najlepszy jest twórca głównej roli FILIP PŁAWIAK. Był dla mnie objawieniem już w Czerwonym pająku, a teraz potwierdził klasę i wyjątkowość.
Jest przezroczysty, niedostrzegalny w 'cywilnej' grupie ludzi, a na ekranie - jak za dotknięciem różdżki - przeobraża się w herosa, bestię, Apolla - co chce! Nie znam innych takich aktorów w młodym pokoleniu. Pławiak ma talent, charyzmę i jeszcze coś, co mieli najwięksi, np. Łomnicki. Do tego w rozmowach z widzami - w przeciwieństwie do innych młodych zdolnych - jest rozbrajająco skromny, bezpretensjonalny, nawet... dziecinny, bez cienia dumy, blichtru, wystudiowania, pozy, 'przebrania' itd. Oby tego nie stracił! Wróżę mu wspaniałą aktorską przyszłość! :)