A może jednak nie?

Film jest pierwsza klasa, Raimi świetnie umie budować napięcie. Finał jest doskonały gra na nerwach i jak się można było spodziewać po wcześniejszych dokonaniach reżysera nic nie skończy się dobrze. Choć może nie bo są takie dni kiedy...

Fabuła Prostego planu jest bardzo zręczna. Po tym jak bohaterowie odkrywają torbe pełną pieniędzy nikt już nie jest taki jak był, nawet najbardziej ograniczony umysłowo Jacob okazuje się najmądrzejszy ze wszystkich. Hank pewnie by dużo dał, żeby zamienić się z nim miejscami w końcówce.

Film ma świetny nerwowy klimat (najbardziej spodobała się scena na komisariacie). Ja już w połowie nie mogłem wytrzymać i chciałem, żeby w końcu skończył się ten koszmar w miasteczku. Mimo tej całej powagi filmowi nie brakuje również humoru, bardzo czarnego humoru.

Nie mogę również nie wspomnieć o aktorstwie. Thornton i Paxton są wyśmienici jak pierogi mojej babci.

Dobrze wiedzieć, że Raimi od czasu Martwego zła nie traci formy