Aha, jeszcze słówko o "humorze" w tym filmie.
Jakie rodzaj humoru mamy w tym filmie?
Często coś takiego:

Para kochanków. Ona jest siostrą jest siostrą jego żony, a i ona jest mężatką. Wszyscy są na jakimś tam wspólnym grillu. Kochankowie wyrwali się pozostałym i po kryjomu kopulują. Przyłapuje ich niewidoma babcia, ale nie domyśla się co się dzieję. W jej obecności jednak nie przerywają co zaczęli (on nie może dojść), a ona prowadzi sobie z babcią pogaduszki...

Dla mnie było to żenujące. Jeszcze parę takich scen również było.

Mam identyczne odczucia i przyznam, że zawiodłam się bardzo. Spodziewałam się, jak zwykle, czegoś z fantazją i interesującymi dialogami, a to co otrzymałam było jedynie niezajmującą historyjką z równie bezpłciowymi żartami. Od razu widać, że Allen nie był w tym czasie w najlepszej formie.

Nie rozumiem jednego. Piszesz, że bardzo lubisz Allena, ale humor z tego filmu jest zupełnie nie Twój. Przecież Allen wszędzie operuje tego typu humorem.

Masz rację, ale w porównaniu do innych jego filmów w "Przejrzeć Harry'ego" było moim zdaniem czuć różnicę, być może przez więcej wulgaryzmu (chyba że mi się wydaje). Dla mnie ten film był rozczarowujący i w porównaniu do "Zagraj to jeszcze raz, Sam" czy "Tajemnica morderstwa na Manhattanie" humor był w nim bardzo płytki.

Każdy ma prawo do własnej opinii ;) Ja nie widziałem wszystkich filmów Allena, ale ten wyjątkowo przypadł mi do gustu. Może nawet nie ze względu na humor, ale niezwykle sprawne prowadzenie fabuły przy użyciu tylu różnych aktorów grających często te same postacie. :)