Ale chyba pierwszy polski film ze sceną seksu oralnego (całkiem odważną). Zawsze to jakaś historia kinematografii.

Psychodeliczne kino. Miałeś sen w którym chciałeś coś zrobić, załatwić jakąś spaw a ciągle coś staje Ci na przeszkodzie? Albo powtarzający sie sen, wydaje Ci sie że kontrolujesz go, a który za każdym razem w pewnym momencie wymyka się z spod kontroli, co prowadzi Cie do frustracji. To o tym jest ten film. To nie jest kino do którego trzeba dojrzeć czy takie tam bla bla. Ma specyficzny klimat i aurę, które jak łapiesz to sie świetnie bawisz a jak nie to męczysz.

beznadziejny, sztuczna gra, ogólnie do bani

Masz rację, niestety. Film przeleżał parę lat i na dobrą sprawę mógł dalej leżeć na półeczce. Do snobów bym niczego nie miał, to poczciwe istoty, ale dopiero w drugim, trzecim pokoleniu; najgorzej jest z tymi, co przed momentem wyciągnęli słomę z butów.

Co tutaj snobistycznego? Film jest na swój sposób swojski, osiedle z wielkiej płyty, koszule non-iron i łysiejący pan inżynier. Nie ma tu żadnego bełkotu ani pseudointelektualizmu, jest dramat inteligentnego człowieka, który czuje, że traci życie w schematach mieszczańskiego życia. Swietny film

Nie pisałem - co łatwo sprawdzić - o snobizmie w filmie, tylko o tym wokół niego. A że jest wielka płyta i zwykła gadka? Przecież współczesne snoby korporacyjne, ubierają się z lekka niechlujnie, a ekolodzy zwisający na drzewach palą papierosy. To jest - zachowując proporcje - z Jarmuschem czy z innej strony z Bergmanem. Gruza ma prawo się podobać, ale nie musi! Mnie się nie podoba.