Anja trafia do wyjątkowego schroniska. Musi odnaleźć się za kratami, opuszczona i przestraszona. W adaptacji pomaga jej opiekun, którego twarzy nigdy nie widzimy. Dopiero w zaskakującym zwrocie akcji pod koniec filmu okazuje się, dlaczego ich relacja jest tak ważna i bliska. Sytuacja, w której się znaleźli, jest bardziej podobna niż może się wydawać. Silna ręka opiekuna pomaga sprytnej suczce odnaleźć się z czasem w zatłoczonych schroniskowych boksach. Musi radzić sobie w nieprzyjaznych warunkach, co stopniowo staje się coraz łatwiejsze. Życie w izolacji nigdy nie będzie mimo wszystko do końca szczęśliwe, a poczucie samotności nie wpływa dobrze zarówno na psychikę psa, jak i jego ludzkiego przewodnika.