Rozważania nad miejscem człowieka we współczesnym świecie na przykładzie nieco zwichrowanej, amerykańskiej rodzinki. Pacjent szpitala psychiatrycznego o mocno ascetycznej naturze, lekkoduszna, nomadyczna pani fotograf oraz stłamszony przez życie nauczyciel. Trio rodzeństwa, które po długim czasie ponownie spotyka się w domu nieżyjących już rodziców.
Przyznam, że obcowanie z tymi niewyobrażalnie mdłymi postaciami przez 80 minut filmu, niejednokrotnie wystawiało moją cierpliwość na próbę. Gra aktorska w zasadzie pozbawiona jest tu jakiejkolwiek chemii i chęci zrobienia z tej opowieści czegoś więcej niż ociekającego nudą, nadętego i niezręcznego moralitetu. Bo obraz to momentami komicznie wyniosły, utkany dziwnymi pretensjami. Film, który zdaje się miałbyć próbą stworzenia czegoś na przykładzie twórczości Alexandra Payne'a w zasadzie spełznął na niczym.
Jedna lub dwie trafne myśli w obrazie Craiga Luca zdecydowanie go nie ratują, a sympatyków Matthew Perry'ego, spragnionych słodko-gorzkiej, życiowej przypowiastki na przyzwoitym poziomie, odsyłam do "Numb" Harrisa Goldberga.