Witam. Jestem fanką twórczości Hitcha, ale ten film był dla mnie słaby. Nie czepiam się efektów (wręcz przeciwnie - jak na temte czasy ekstra!), nie czepiam się jednego zielonego kostiumu przez cały czas trwania filmu (jak w niektórych postach), ale czepiam się fabuły. A ta była... No cóż, średnia. Miłosny czworokąt w postaci Mitcha, Melanie, jego byłej i jego matki zdałby egzamin, gdyby ta historia była powiązana jakoś z wydarzeniami "horrorowymi". A ja tam nie widziałam związku... Melanie przyjeżdża i ataki się zaczynają, ale nie wiadomo dlaczego. Kończy się też tak jakby "naprędce". Po ataku oni wychodzą i wyjeżdżają. Brak tu jakiejkolwiek klamry. Dlatego obraz mi się nie podoba, Hitch jest dobry w kryminałach i typowych thillerach, spróbował horroru (na tamte czasy to był na pewno horror, choc dziś niektóre sceny smieszą) i nie jest to klasyka moim zdaniem. Poza tym, sama bohaterka mi się nie podoba, Melanie jest taką chudziuteńką, drobniuteńką blondyneczką, w porównaniu do np. Kim Novak i Grace Kelly, które były szczupłe, ale bez przesady, kobiece, krągłe, miały to coś... Polecam "Psycho", "Vertigo" , "Okno na podwórze", "M jak morderstwo", "Północ - północny- zachód", one bardziej oddają twórczość Alfredzika :) Postrzeganie ogółu dzieł Hichocka przez pryzmat "Ptaków" jest nieporozumieniem. Dodam, ze film widziałam dziś na "Ale kino", wcześniej też go widziałam, ale miałam zamiar odświeżyć sobie ten obraz dla obiektywnej oceny. I dlatego oceniam na 5/10.