... tak dobrze się zapowiadał.
Kiedy zobaczyłam go w kinie, byłam pod wielkim wrażeniem. Aż mi ciarki przechodziły!
Natomiast po zobaczeniu filmu byłam leciutko zawiedzona. Tak się złożyło, że poszłam na Quo Vadis raz jeszcze i za drugim razem... no coż, nie jest to najlepszy film, nie ma co ukrywać. Jest strasznie teatralny. Są sceny, w których jakiś aktor wypowiada swoją kwestię, następnie drugi aktor robi krok do przodu i mówi swoją, po czym wycofuje się. Jak w teatrze!
Sztucznych kwiatów nie zauważyłam, może z racji mojego "krótkiego wzroku" (nie miałam szmaragdu, hehe). Ale trzęsącą się maskę trupa chrześcijana na arenie tak. Okropnie zachciało mi się śmiać, ale nie wypadało, więc trochę tylko cichutko pogulgotałam ;-)
Natomiast chyba pięć minut śmiałam się z kwestii wypowiedzianej przez R. Kubackiego, kiedy to Chilon namawiał go na zabicie "zdrajcy" Glauka. "Ojcze. Co to za zdrajca?".
Szkoda troche zmarnowanej okazji, bo książka bardzo mi się podobała. Trochę dziwnie to może zabrzmieć, ale wychodzi na to, że zwiastun jest lepszy niż cały film.