jak widzę gomułkę to chce mi się rzygać całym światem. film dobry ale z dziwnymi nieokreślnikami swojego gatunku. to realizm czy realizm niedociągnięty? ta miłość młodej z profesorem wygląda jak z pianki amerykańskiej kawy. mądry pisarz i dość pomponikowa dziewka która nie lubi wytrawnego wina nie czytała Mickiewicza i robi na początku konkubinatowania dziwne miny do dziecka. Jak na efekty poetyzacji wizji reżysera to ten motyw całkiem nieadekwatnie spłycony. Jeśli chodzi o skojarzenia z michnikowszczyzną to rzeczywiście zalatuje nią w momencie zestawienia Dziadów z Miłoszem. Miłosz akurat nie jest tu wzorcem o czym pewnie większość wie. To samo tyczy się podjętego tematu żydów. Po co tak drażnić Polaków, panowie szlachta? No i w końcu po co i na co tyle scen erotycznych? Ani to dojrzałe ani dramatyczne ani ciekawe, nie rozumiem takich kwestii w kinie, można to pokazać naprawdę bielej i delikatniej albo nawet tylko zaznaczyć choćby konturem negatywu. Seweryn mnie rozbraja. Mam do niego słabość. Klimat jest, taki ku*ewsko granatowy jakby w nudnej fali ludności stworzony, bardzo trzyma w irytacji i ochocie na rozpieprzenie tego debilnego systemu. Jak widziałam ryj gomułki to mi ręka wędrowała samoistnie do stalowej łyżki tu obok monitora.
Dobry. Aktorstwo przednie. Ale oceny nie wystawię bo za bardzo mi coś śmierdzi aktualną treścią polityczną.