Tym razem będzie krótko, bo właściwie nie ma o czym pisać. "RED" zapowiadał się jako wybuchowe i zabawne kino akcji,
nakręcone na podstawie komiksu, który opowiada o tajnych agentach przebywających obecnie na emeryturze, którzy muszą
zrezygnować z kapci, herbatek i spokojnego odpoczynku, bo ktoś dybie na ich życie. Całkiem dobre recenzje na Rotten Tomatoes
i bardzo bogata obsada dawały nadzieję, że film ten będzie lekką, niezobowiązującą ale przyjemną rozrywką, o której może nie
będzie się długo pamiętać, ale która przyniesie sporo frajdy w czasie oglądania. Niestety nic z tych rzeczy. Obraz Roberta
Schwentke to nudne, niesamowicie nijakie i bezosobowe filmidło, które dłuży się jak polski serial, a z prawdziwą rozrywką ma
niewiele wspólnego. Teoretycznie "RED" ma wszystko by stać się kinowym hitem. Jednakże tylko teoretycznie, bo nic nie gra tu
tak jak powinno. Żarty nie śmieszą, bo całość jest sztywna i napompowana do granic możliwości, przez co często się ich w ogóle
nawet nie zauważa. Śmieszne wstawki tak wyeksploatowane w innych produkcjach (jak sceny akcji przeplatane ze spokojnymi
ujęciami) nie dość, że nie są wcale zabawne, to jeszcze można je łatwo przewidzieć, a sceny akcji kompletnie nie wzbudzają
choćby odrobiny ekscytacji. Dlatego seans mija nam kompletnie na niczym, na ekranie przelatują jakieś tam obrazki ale zupełnie
nas to nie rusza, bo choć teoretycznie wiemy, że w danej chwili powinniśmy się śmiać, lub zachwycać kolejnymi scenami, to nic
nas do tego tak naprawdę nie zachęca.

Naprawdę dawno nie widziałem tak nudnego, tak wypranego z jakichkolwiek emocji filmu akcji, filmu, który w tak obojętny, nijaki i
nieangażujący sposób przedstawiałby kolejne wydarzenia. Wybuchy, pościgi, strzelaniny owszem tu są, tylko życia, energii
zabrakło, zupełnie jakby ktoś podał nam przed seansem znieczulenie, przez które jest nam kompletnie obojętne co dzieje się na
ekranie. Intryga przedstawiona jest tu w taki sposób, że w gruncie rzeczy jest nam wszystko jedno kto okaże się dobry a kto zły, kto
wygra a kto nie, kto się (o zgrozo) poświęci dla dobra innych, a kto (jeszcze gorsze od poprzedniego) przejdzie na właściwą stronę
na kilka sekund przed ostatecznym rozwiązaniem, gdy bohaterowie znajdą się w potrzasku. Nawet aktorzy zagrali tutaj zupełnie od
niechcenia, jakby ktoś im kazał,. Willis leci na jednej minie, którą widzieliśmy chociażby w niedawnych „Surogatach”, Malkovich
przypomina niesamowicie Waltera Bishopa z „Fringe”, Freeman pokazuje się tak rzadko, że prawie go tu nie ma, Urban gra tak
jakby był terminatorem, Parker jest tylko by ktoś się mógł poprzytulać trochę do Willisa i tylko Mirren odnalazła się świetnie w
swojej roli. Usłyszeć jak z rozbrajająca szczerością mówi, że jej specjalnością jest zabijanie ludzi lub zobaczyć jak w białej sukni
bez mrugnięcia okiem strzela z karabinu maszynowego, to naprawdę bezcenne doświadczenie. Ale ten jeden obrazek nie jest w
stanie uratować tego przewidywalnego, nudnego i strasznie schematycznego filmu. Przed seansem miałem nadzieję, że
Schwentke po średnim "Planie lotu" (który został zepsuty fatalnym zakończeniem) jakoś mnie do siebie przekona. Niestety nie tym
razem. Zdecydowanie strata czasu.

5/10