Obejrzałam, nie płakałam, to trochę romans, trochę kino chrześcijańskie i na serio moim zdaniem nie znajdziecie na świecie drugiego takiego "farmerzyny".
Chyba dosłownie zaczerpnięto z Biblii słowa, że mamy przebaczać, nie 4, a 44 razy...
No bo, na litość boską - głowny bohater za natchnieniem Boskim chce uratować prostytukę z burdelu, choć ta o to nie prosi. W końcu ją zabiera, ta bez ślubu (a przecież to chrześcijajnin) staje się jego żoną. Ale ucieka mu raz, dwa, trzy razy. Wraca do burdelu, w między czasie "robi dobrze" jego szwagrowi - a on wybacza i jemu i jej.
Ucieka mu, bo po aborcji w burdelu nie może mieć dzieci - ale w landrynkowym finale ma małego chłopczyka i jest w ciąży XD Taaa. wiem, miłośc i wiara czynią cuda - ale aż tak dosłownie?
No i skąd Sara miała pieniądze, żeby zbudować taki wypasiony dom dla dziewcząt, ten dom Magdaleny??
Może i historia dobra, ale tak banalnie przedstawiona i tak polukrowana, że aż mdli...
Można obejrzeć, ale jak dla mnie za dużo tu niedociągnięć, naiwności i wybaczania.
To tylko moja opinia, więc spokojnie - kłócić się nie musimy :)