Fiński trainspotting tylko, że zrobiony w formie dokumentu opartego na historii Janiego Raappany. Końcowy monolog głównego bohatera jest mocny, ogólnie Jani dużo myśli w trakcie i słuchanie tych przemyśleń składa się na sporą część filmu. Gdy obejrzałem ten film po raz pierwszy wywarł on na mnie spore wrażenie. Może nie jest jakimś arcydziełem ale zdecydowanie ma klimat i czuć w nim melanholię.
Oglądanie jak nasz Jani ucieka przed odpowiedzialnością z depresyjnego Rovaniemi do pełnego życia Paryża po to, żeby koniec końców i tak stoczyć się w dół, podczas rozważania czy jest dla niego miejsce na inne życie stanowi ciekawą dla widza podróż.