"Ja w ogóle nie lubię chodzić do kina. A szczególnie nie chodzę na filmy polskie w ogóle...
Nudzi mnie to po prostu...
Zagraniczny to owszem. Pójdę sobie.
Bo fajne są filmy zagraniczne. Wie pan?
Jakoś tak można, wie pan... Jakoś tak...
No ja wiem no... Przeżyć to. Przeżyć. Wie pan... Przeżyć....."


Cytat bardzo dobry. Ale przypatrzmy się, ilu jeszcze dzisiaj jest kretynów w podobny sposób podchodzących do filmów. Ocenia się filmy po tym, czy jest czarno-biały, czy kolorowy, stary lub nowy (sic!), ocenia się po gatunku, po treści, po ocenie na filmweb, po wybiórczych komentarzach. Jeżeli ktoś nie rozumie żartów, to pisze "żenada, nudna komedia, wcale nie śmieszna", przy klasykach często widzę komentarze "film nudny, bo stary, jak w ogóle czarno-biały film może znaleźć się w top100"... Wpadki mogą trafić się każdemu, ale czasem tracę wiarę w ludzi. Niby o gustach się nie dyskutuje - przecież możemy to robić, tylko róbmy to w sposób konstruktywny, podawajmy argumenty, podchodźmy z szacunkiem do klasyków.