Wczoraj oglądałam film w krakowskim Multikinie (swoją drogą baaardzo głośno dźwięk puszczają, aż przeszkadza). obsada - rewelacja. Na początku martwiłam się, że może za starzy, ale Russell świetnie zagrał (tak trochę luzacko), a Cate wzbudziła we mnie dużo sympatii (szkoda, że miała zmieniony kolor włosów, który ją postarzał, no ale Marion blondynką być nie mogła. Fabuła pięknie się składała w całość. Sceny batalistyczne - wszystko było wyważone i pięknie zilustrowane.
Dwa minusy - za muzykę - mogli się bardziej postarać. Muszę jeszcze przesłuchać płytkę, ale przy pierwszym wrażeniu - nic nie zapadło mi w pamięci.
Drugi minus - obrona przed inwazją Francuzów - bitwa dobrze pokazana - ale te statki, jak za czasów II wojny światowej... I jedna rzecz, która mnie baaardzo wkurzyła. Rozumiem, że Marion to twarda kobieta była - nieugięta, i zaorała pole i podkuła konia, do tego mocna w gębie i dobrze władała mieczem. Ok, kupuję to. Ale w wyżej opisanej scenie, kiedy ubrana w zbroję, z mieczem i bandą dzieciaków atakuje żołnierzy francuskich - to już mocna przesada. Nie lubię, kiedy z szczupłych, eterycznych kobiet robi się silne fizycznie babska. Daje się im miecz do ręki, na konia i dawaj! Zawsze się to kończy tak, że później główny bohater zamiast się bić musi tą kobietę ratować.
Podsumowując - dobrze się film oglądało. Polecam.