Pierwsze chyba 50 min filmu nawet nawet. Jakaś ciekawa opowieść, inne spojrzenie na temat, po prostu film ma ręce i nogi.
Lecz nadchodzi czas, w którym reżyser musi na siłę wrzucić szmirowate i oklepane tematy.
Więc okazuje się, że Robin zaczyna walczyć i jednoczyć stany! Nagle zostaje przywódcą wojsk angielskich, wszyscy go słuchają, nawet rycerstwo. FREEDOM!
Czyżby chęć skopiowania wspaniałego Breaveheart? W tyle za murzynami!
Hmm a co z kobietami? Niewinne istoty? Nie! W końcowej fazy bitwy wpada wspaniałą szarżą uzbrojona po zęby Marion Rambo!
Brakowało mi jeszcze tylko wątku homoseksualnego. Wtedy film byłby prawdziwie poprawny.
Reasumując, po poprawnym rozwinięciu tematu, następuje spadek jakości fabuły po równi pochyłej, sięgając dna w końcówce filmu.
Moim zdaniem ciekawiej by temat Robin Hooda wyglądał, jakby bohater po powrocie z krucjaty zajął się tylko lokalnym światkiem, a nie ratował całego kraju. Byłoby to wszystko bardziej spójne, realne.
Widać reżyser uważa, iż w cenie są efektowne szarże, i zabawa żołnierzykami na ekranie. Ta sfera filmu, dosyć poprawna, również nie zaskakuje ani nie zachwyca.