Twórcy postawili na komediowo-prześmiewczą konwencję, co mogło wyjść całemu obrazowi na dobre. Niestety rezultat końcowy okazał się dość mierny, bo choć grający zaprezentowali wysoki poziom swoich aktorsko-wokalnych umiejętności, to nie zakamuflowały one strasznie płytkiej fabuły. Jeżeli zdecydowano się na oddanie blichtru i całej niezwykłości ery pudel-metalu, to należało ukazać ten okres w muzyce pop jako panoramę czasów. Tu żaden wątek nie został w pełni rozwinięty, poza przewidywalną do bólu, romantyczną historią dwójki bohaterów. Poza tym... Żaden z utworów nie został zaśpiewany tak, jak brzmiał w latach 80. Whitesnake, ok! Ale skąd wzięły się w "Rock Of Ages" popowe gnioty? Generalnie oceniam film bardzo nisko. Wiadomo, że czasy "Kabaretu" już nie powrócą, ale obraz wypada blado nawet w zestawieniu z "Across The Universe", gdzie historia nie została w tak niedorzeczny sposób polukrowana i gdzie widz może odnaleźć napięcie dramatyczne, które zazwyczaj stanowi fundament filmów muzycznych/musicali.