Mam problem z tym filmem pierwsza jego połowa jest bardzo słaba, ciężko mi uwierzyć w miłość dwójki bohaterów którzy niby powinni być nastolatkami, a bliżej im do wieku średniego. Szczególnie boli scena balu i balkonowa które wizualnie ociekają pięknem ale nie widać chemii między aktorami, a Norma Shearer jest strasznie teatralna, sztuczna. Jak można tak spaprać najważniejszy element filmu gdzie widz powinien być od początku zaangażowany w ten romans, tym bardziej gdy zna fabułę i nie ogląda filmu po to by poznać jak historia się zakończy. To chemia między aktorami jest najważniejsza, ona trzyma widza zaangażowanego. Do tego ten Merkucjo, no po prostu koszmar.
Na szczęście od momentu śmierci Tybalta jest zdecydowanie lepiej, może romans ciągle nie do końca angażuje, za to sceny są bardzo ciekawie wyreżyserowane, a akcja coraz bardziej wciąga. Do tego film wizualnie powala na kolana, widać każdego dolara który został wydany na jego produkcję. Jednak najważniejszą zmianą w drugiej części filmu jest Norma Shearer, z drewna zupełnie fizycznie nie pasującego do roli, nagle w scenach coraz bardziej dramatycznych kradnie film i go w pewnym stopniu ratuje. Jest wtedy wręcz fascynująca, ciężko oderwać od niej wzrok. Czy warto obejrzeć ten film? Jeśli jakimś cudem przetrwacie pierwsza jego godzinę (a z wizualnego punktu widzenia naprawdę warto ją obejrzeć), to myślę że druga godzina to już obowiązek.