Pięknię ukazała jedną z moich fobii (kiedyś często miałem taki sen :P), póżniej robi się dużo gorzej, jednak nie rozumiem aż tak negatywnych opinii, imo nie było aż tak źle. Denerwowała szczególnie gra aktorska tego gościa co później zmienił się w potwora (była wręcz żałosna) a co do końcówki to również nie rozumiem tych jęków. Wydaje mi się że całość to była taka próba dla głównej bohaterki, taki przysłowiowy czyściec czy po śmierci pójdzie do nieba czy piekła za odłączenie respiratora ojcu. Może się mylę ale tak sobie to tłumaczę ;P