Wolę Jodorowskiego jeśli chodzi o awangardę, ale film Makavejeva też jest jednym z ciekawszych w tym temacie. No i wyszedł 1 rok po Świętej górze w której też mamy krytykę świata zachodniego i negatywnych zjawisk z nim związanych więc czasami miałem wrażenie "powtórki z rozrywki", ale i tak ogólnie pozytywne wrażenie - no po prostu słodko... :)

Mam mętlik w głowie, z powodu tego filmu. Z jednej strony nie porwał mnie tak jak dzieła Jodorowskiego (skoro już pojawia się ten przykład), z drugiej, nie mam mu nic do zarzucenia. To kompletna wizja reżyserska, w której autor przekazał dokładnie to co chciał powiedzieć. Nie zrobił tego w sposób przystępny dla wszystkich, lecz bardzo czytelnie, malowniczo i zawierając sceny, których pewnie nigdy nie zapomnimy.
Najbardziej obrzydził mnie udział dzieci. Co do reszty: bywa ohydnie, ale nie jest to celem samym w sobie. Dlatego też pierwsze 40 minut nie obfituje w zbyt mocne sceny. A gdy te już się pojawiają nie są też jakąś przesadną ekstremą.
Na pewno warto, ale swej oceny wciąż nie jestem pewien.

Jaka ekstrema? Czy nie zdarza Wam sie rzygnąć po imprezie czy odlać nad rzeką? Mnie tam jakoś wielce nie brzydziło, nie przesadzajmy, to normalne fizjologiczne sprawy. Film jednym słowem zajebisty, ciężko go do czegokolwiek przyrównać. Polecam jak najbardziej, ale kinomanom bardziej otwartym. 8/10

Zjadłbyś taką czekoladową muszelkę hmmmmmm? ;)

polizał :P

Ja bym polizal i zjadl.