zapomnialem jeszcze o jednym: to przerazajaco SREDNI film.

A mi ten film podobał się bardzo. Wg mnie nie był przeraźliwie smutny. Takie jest życie, ludzie mają problemy, jedni więcej, inni mniej. Ale widziałam w tym filmie coś, co właśnie daje nadzieję. Kiedy się skończył przez pięć minut chodziłam po domu z wielkim bananem na ustach. Nastroił mnie pozytywnie. Lubię filmy, które powodują, że myślę 'nie ma się czym martwić, bo jakoś to będzie'.=)

szczerze mowiac to ja tez takie filmy lubie, ba, wrecz uwielbiam i bardzo mnie dziwi, ze po projekcji 'slonecznego miasta' odwiedzil cie banan ;) moze cos przegapilem, a moze co innego sprawia ze sie usmiecham :P

ostatnio widzialem dwa tego rodzaju filmy - czeski 'jedna reka nie klaszcze', a wczesniej francuski 'w poniedzialek rano' - goraco polecam :)

Mocno się nie zgadzam z tym co napisałeś. Ja widzialem co prawda tylko Pejzaż i fragment Orbic Pictus Sulika, ale ogarniam chyba jaki jest jego styl. Fakt, ten film jest inny. Ale imho jest bardzo dobry.

Po pierwsze nie nazwałbym tego filmu interwencyjnym, ani przerysowanym. Nie ma w tym filmie nic nierealistycznego - mało tego, reżysetrowi udało się wybrnąć z klasycznych problemów, nieraz już omawianych bardzo naturalnie, bez patosu, nadmiernego smutku (w czym lubują się Polacy). Owszem, film bywa momentami smutny, ale efekt tez nie jest wywołany na siłę. A film interwencyjny absolutnie nie jest; nei zauważyłem tutaj krytyki praktycznie żadnej, bardziej realia. Ponadto film kończy się bądź co bądz pozytywnie - a raczej realistycznie - bo pokazuje, że bywa różnie. Z jednej strony niedoszły samobójca w koncu znalazł pracę i jakoś sobie radzi, ale z kolei jego kolegę (wybaczcie, nie pamietam imion, ten młody, który prowadzał się z kelnerką) rzuciła dziewczyna - kelnerką z ktora chciał związać się na dłużej. Trampolina. Bywa różnie, ale nie warto sie poddawać.

To odnośnie "wydźwięku" filmu, ktory raczej jest prosty i niezłożony. Bardziej w tym filmie chodzi o klimat i postaci. Świetnie zarysowana postać Tomasza - samobójcy z kompeksami, napadami zazdrości i fałszywymi alarmami o bombie. Piękne sceny z najstarszym z 4 bohaterów i rozśmieszaniem córek. Genialna scena, kiedy ten najmłodszy bohater ogarnia kelnerkę w samochodzie. Dobre sceny z samotnym ojcem. Wszystko świetnie zagrane, ładnie zmontowane, zapętlone fabularnie, dokończone, dopracowane, REALISTYCZNE, ale w taki czesko-słowacki, nieprzytłaczający sposób. Niezła - jak do takiego filmu - muzyka. Dobre zdjęcia. Bardzo dobry humor, (postać byłrgo faceta kelnerki w okularach - tak zabawna i prawdziwa zarazem) a to że nie było go zbyt wiele nie jest wg mnie abnsolutnie wadą. Dla mnie ten film to 8/10, mam trochę sentyment do takiego klimatu (Samotni Zelenki to jeden z moich ulubioych filmów, a mimo wszystko "perypetie" głównych bohaterów trochę mi ten film przypominały), bardzo go lubie, może ocena lekko zawyżona, ale uważam, że na 7/10 z pewnością ten film zasługuję. Ale wydaje mi się też, że to co ja w tym filmie cenie jest bardzo zwiewne, subiektywne i nie każdy musi to uchwycić, nie każdy musi to lubić. Mogę więc zrozumieć krytyczne uwagi, zwłaszcza jeśli ktoś szykował się na film w klimatach Pejzażu czy (niewidzianego jeszcze przeze mnie) Ogrodu.

Trochę tylko psuje dobry wydżwięk to,że ukradli im ciężarówkę za kupę kasy a oni nic,cisza.Chyba nikt by tak nie zareagował,tylko chciał odzyskać.Albo samemu /przy pomocy../albo przez policję/

jacpod - ten film to był manifest klasy robotniczej mieszkającej na terenach byłej Czechosłowacji. "Słoneczne miasto" miało pokazać bezradność, beztroskę, brak perspektyw i wieczną nadzieję w oczach bohaterów, jako cechę charakterystyczną dla tym środowisk. wszystko wyszło nieprawdopodobnie realistycznie, mądrze i plastycznie - rzecz jasna w inny sposób, niż realizm magiczny w "Ogrodzie" czy "Orbis Pictus".

Nic dodać nic ująć. Prosta historia, opisująca prozę życia czeskiej klasy robotniczej, jak sobie radzą - albo i nie, z codziennymi problemami. Humoru wbrew temu co twierdzi założyciel wątku jest sporo, że choćby oprócz postaci byłego chłopaka Evy, przytoczonego przez szczawika wspomnę jeszcze gościa stającego na głowie albo Milana naśladującego Elvisa.
Ja ten film bardzo lubię za jego prostotę i ciekawie zarysowane postacie a także, jakby nie było jednak pozytywny przekaz. Podczas oglądania można się utożsamić z bohaterami. Ocena 8 jak najbardziej na miejscu, sam oceniłem podobnie. SZCZERZE POLECAM
Pozdro