Myślę, że po prostu skoczyły, samodzielnie wyzwalając sie z sideł toksycznej inkwizycji. Tak czy owak i tak by zostały spalone, więc zakończenie swojego własnego żywota w taki sposób jest swego rodzaju poświeceniem.

Myśle, że skacząc, wiedziały ze przeżyją z racji przypływu, którego temat również przewija się przez cały film ;) Bardziej zainteresował mnie temat tej babci, a zwłaszcza moment, w którym przekazuje czapkę tej młodej dziewczynie. Wydaje mi się, to były rzeczywiście wiedźmy. Muszę koniecznie obejrzeć film jeszcze raz, żeby wychwycić wszystkie małe wskazówki. Czuję że coś w tym może być :)

No tez stawiam że skoczyły i przeżyły dzięki przypływowi, a z tymi czapkami to tez tak myślałem, że te stare to czarownice ale film ciekawy trzeba przyznać, faktycznie pasuje jeszcze raz pooglądać i zwracać uwagę na wątki z drugiego planu, mnie jeszcze osobiście zaintrygowała ta najmłodsza dziewczyna z tej grupy,b o zwaliła na inne że są czarownicami a możliwe ze jednak ona była czarownica, no nic trzeba raz jeszzce pooglądać :D

Skacząc wzięły sprawy we własne ręce, nie chcąc pozostawiać biernym uczestnikiem własnej kaźni. Okazały odwagę i same zadecydowały o własnym losie.
Na początku filmu pokazane było, że woda nie sięga skał. Było jednak podkreślane, że pełnia oznacza przypływ, więc skacząc wiedziały, że mają szanse przeżyć. Minimalne, bo nie da się walczyć z falami będąc przykutym łańcuchem do pięciu innych osób, które dodatkowo ciągną na dno, ale większe niż będąc spalonym na stosie.
Stara kobieta zdejmuje czapę odrzucając jarzmo narzucone jej przez mężczyzn, bunt młodych dziewczyn nakłania ją do przemiany, przypomina jej własną młodość. Długie włosy są symbolem wolności, kobiecości i seksualności. Dlatego wg. sędziego mieszka w nich szatan i obcinają je.

Film jest dobrze zrealizowany, ale ukazuje polowanie na czarownice w sposób b. uproszczony. Sędzia usposabia krytykę kościoła i mężczyzn, którzy przedstawieni są jako głupi, lubieżni i chcący kontrolować płeć piękną. W istocie zjawisko było bardziej złożone, często to kobiety oskarżały inne niewiasty.

Mało prawdopodobne, by inkwizytor trzymał podejrzane razem, pozwalając im uzgadniać wersję, a dziewczęta prawdopodobnie faktycznie zaczęłyby nawzajem się obwiniać, chcąc uratować skórę. Intryga nie jest zbyt zawiła, jednak film jest krótki i ma dobry klimat.

Bardzo ciekawie przedstawione są piosenki śpiewane przez dziewczyny. Lokalne piosenki, przekazywane z babki na córkę, wyrażające tęsknotę za ukochanym, które w oczach sędziego stają się hymnem do lucyfera i podstawą do oskarżenia.

Widać, że komentarz napisany przez faceta.