Muszę się zgodzić...temat niezły, wydawałoby się temat rzeka, ale film ten temat bardzo "uprościł" i trochę skrzywdził faktycznie przerysowując emocje i czyniąc bohaterów bardziej ograniczonymi karykaturami niż, jak by wypadało, ludźmi z poważnymi problemami. Film mógł być dobry, jest tylko średni.

Hmm pewne rzeczy były uwypuklone, ale nie wykluczajmy że możliwe iż to zamysł autora mający na celu podkreślenie.
Czasami spotykam sie z opinią że film jest "nierealistyczny". A to już akurat bzdura. Jestem studentem pedagogiki i obecnie siedzę na ostatnim roczku magisterki, a Sala Samobójców jest filmem jaki KAZANO nam oglądać i na jego podstawie analizować przypadek, czyli Dominika.

Właśnie :)
Zauważyłam ciekawą rzecz; sporo osób się tu wypowiada o SS, opinie jakie film zbiera są bardzo skrajne - ale jakoś na ogół ci, którzy mają cokolwiek wspólnego z pedagogiką, psychologią (taką prawdziwą, praktykowaną zawodowo na codzień), wypowiadają się o filmie bardzo pochlebnie...

Może po prostu wydaje się Wam niektórym, że Dominik był 'przerysowany', a w przeczywistości człowiek dorastający w takim specyficznym środowisku w jakim on dorastał, właśnie TAKI jest i TAK reaguje? Młody człowiek, który tak bardzo chce BYĆ, chociaż nie wie jeszcze KIM w ogóle jest. Może też warto zwrócić uwagę na to, co mówi Dominik na tej próbnej ustnej maturze z polskiego. "Świat wyszedł z formy i mnie to trzeba wracać go do formy" Dalej jest mowa o hamletowskich postaciach błaznów, szaleńców, przywdziewających maskę, których zadaniem jest demaskować fałsz i hipokryzję. I to jest właśnie Dominik w otaczającym go świecie. Dostrzega fałsz i nie godzi się z nim. Szuka sensu, swojej prawdy. Szuka źle i zupełnie nie tam, gdzie powinien, dlatego jej nie znajduje - ALE przynajmniej szuka...

zgadza się

Również się zgadzam.

Film podjął pewien ważny temat, ale na tym koniec. Nie rozwinął go, nie opowiedział żadnej poruszającej historii, nie uraczył grą aktorów, nie zachwycił animacjami w stylu hybrydy WoW & Manga.

Problem ludzi nieakceptowanych, nieradzących sobie w rzeczywistym świecie i przez to uciekających w wirtualną rzeczywistość, niejako przenoszących swoje życie "do komputera", jest szeroko znany i wałkowany. Ten film nic nowego do tematu nie wnosi, a wręcz spłaszcza go i sprowadza do karykaturalnej groteski.

2/10 głównie przez wzgląd na odzywki postaci pani Kuleszy, chociaż jak mówić "wypierdalaj" to powinna się uczyć od Gruchy z "Chłopaki nie płaczą" :)

Historia o problemach emocjonalnych emo-banana-geja? Blisko 2 godziny, żeby zobaczyć jeden z najgłośniejszych, polskich filmów ostatnich lat i najzwyklejszy w świecie zawód.