A nie możesz poczytać poprzednich tematów? I dlaczego jest słaby? Jak masz jakieś argumenty to podaj.

Czytałem poprzednie tematy, i jakoś nie udaje mi się znaleźć rozsądnych argumentów chwalących ten film. Dlaczego uważam że ten film jest słaby:
1.Płytka fabuły, choć szczerze przyznam, dosyć kreatyna jak na polskie warunki.
2.Przerysowani bohaterowie, częściej wzbudzający śmiech niż współczucie
3.Brak logiki na każdym kroku (poważnie nie można odciąć mu neta na początku kiedy zamyka się w pokoju?)

Nie krytykujcie mnie jako hejtera, ponieważ to całkowicie moja opinia a nie nastoletni trolling

Jeżeli chodzi o punkty 1 i 2 to nie będę odpowiadać, bo każdy oceni to inaczej. A co do 3 to rodzice byli zapracowani i na początku pewnie nie skojarzyli, że problemy syna mogą mieć jakiś związek z internetem (to było w poprzednich tematach)

moment z internetem to tylko przykład, było ich więcej. Właśnie to historia że rodzice byli tak zapracowani że prze kilka tygodni nie zauważyli że dziecko nie wychodzi z pokoju jest płytka i przerysowana :/

Czyżby teza związana z odciąciem internetu świadczyła o ogólniejszym braku zrozumienia tego co było w fimie ?
Wystawienie tej tezy jest tylko przykładem braku logiki w twojej wypowiedzi. Masz też problem z umiejętnością określania przedziałów czasowych.

Zgadzam się z bighamerem. Nie przez kilka tygodni, a poza tym, rodzice tylko na chwilę wpadali do domu co jakiś czas i pewnie założyli, że gdyby coś się działo to ta cała gosposia by im powiedziała. Przerysowana? U mojej koleżanki jest tak samo :)

fenomen bierze sie stad, ze swietnie opisuje nowe czasy i chocby to ze w tym momencie ci odpisuje przez internet a nie w realu. i ze wlasciwie czesciej teraz juz gadam przez internet z ludzmi niz w realu. i ze takie czasy powoduja duze zmiany w relacjach i filozofii ludzi. a te argumenty ktore wysuwasz byly tu walkowane i mozesz sobie poczytac wczesniej , bo mi sie nie bardzo chce rozpisywac

imo ten film stara się być głęboki na siłę, co mu w ogóle nie wychodzi.

Jest oryginalny i wciąga. Czekasz, co się wydarzy (choć mniej-więcej się domyślasz końca).

Słaby nie jest, jest poprawny. Dobrze zagrany, całkiem porządnie zrealizowany. Scenariusz jest dziurawy, ale - w porównaniu do standardowego, mainstreamowego polskiego filmu - całkiem całkiem, że tak powiem, i generalnie trzyma się tzw. kupy.
Dobrze wstrzelił się w niszę, to trzeba przyznać. Reklama też była. Zarobiło się. A to, że problemy z niedostosowaniem społecznym albo z depresją mogą mieć także dzieci z klasy średniej i wyższej, a nie tylko te pochodzące z rodzin biednych albo nawet patologicznych, dopiero się w Polsce ujawnia, jako zalążek niejako nowego (w naszym kraju) problemu społecznego - stąd też społeczne odczucie, że temat poruszany w filmie jest ważny, życiowy, na czasie.
Poza tym, film epatuje depresyjną estetyką w stylu emo (moim zdaniem zbyt ordynarnie), a część nastolatków generalnie na to "leci". Co nie dziwi, bo tak to już jest, że podczas dorastania ludzie mają wiele wątpliwości i problemów, które czasem i u niektórych przeradzają się w ciemniejsze myśli. Znaczna rzesza tych "wrażliwszych" film niemalże bezkrytycznie pokochała i broni go jak niepodległości właśnie dlatego, że w pewien sposób opisuje on ich poczucie alienacji, braku zrozumienia i zainteresowania ze strony innych.
Jak już napisałem, reżyser mądrze - w ujęciu marketingowym - wybrał temat, który w polskim kinie poruszany jest rzadko, a budzi znaczne emocje.