Według mnie Dominik zakochał się w Sylwii, była dla niego jak narkotyk im więcej spędzał z nią czasu tym ta znajomość była dla niego bardziej wyniszczająca. Sylwia działała na niego destrukcyjnie, jednocześnie dawała mu siłę. Pomogła uporać się z jego problemem wtedy kiedy potrzebował rozmowy z kimś. Na rodziców nie mógł liczyć bo się nim nie interesowali, co zostało wielokrotnie w filmie ukazane (nie wiedzieli co czyta jakiej muzyki słucha itd.) Nie czuł się przez nich kochany i akceptowany. Fakt - w pewnym momencie rodzice zaczynają się o niego martwić ale jest już za późno. Tak więc jedyną osobą na którą może liczyć jest właśnie Sylwia. Ale ponieważ nie zjawia się w barze to i na niej się zawodzi, rozczarowuje się. Być może przedawkował ze smutku, rozczarowania, bólu a może po prostu pomyślał że Sylwia już się zabiła ( w końcu miała to w tym dniu zrobić.) A co do tego że matka przybyła do Sali samobójców to wydaje mi się że zrobiła to dlatego, że wiedziała że oni się o niego martwią i że sie zastanawiają dlaczego się już nie zjawia.

Nie kupuje tego mówiąc szczerze. Zabić się ze smutku - gdybyśmy tak do tego podchodzili to na tym świecie byłoby z 75% mniej ludzi. Dominik jest niedojrzały, rozpieszczony i tak naprawdę sam nie wiedział czego chce, dał się jej omotać, wierzył we wszystkie jej słowa. To całe samobójstwo mnie nie przekonuje, takie na odwal się, coby zakończenie zapamiętać.

ale ludzie w wyniku depresji robią różne rzeczy, których zdrowi nie rozumieją. Rózni są ludzie, niektórzy mają słabszą psychikę. Fakt był rozpieszczony, ale nie był szczęśliwy, pieniądze szczęścia nie dają, to tylko płytkie, płaskie wartości. Najważniejsza jest rodzina, rozmowa i kontakt, a tu tego zabrakło. Myśle że ten film pokazuje że niewiele trzeba żeby ktoś zamknął się w sobie, a stąd tylko jeden krok do depresji i być może tragedii.

Myślę , że i jedno i drugie z Was ma rację. Mam świadomość tego , że do depresji nie jest daleko jeśli ktoś jest nieszczęśliwy i jeśli trafi na osobę słabą psychicznie i posiadającą tzw. rysę pewnie do tragedii już jeden krok, ale w zasadzie chodzi o to , że w tym filmie było to pokazane jakoś tak sztucznie mało realnie . Ja tego nie kupuję. Nie potrzebuje tłumaczenia fabuły ani jakiś psychologiczno-filozoficznych wywodów w tym filmie to wszystko pokazane jest sztucznie i infantylnie i mi się to nie podoba. Też uważam, że dużo szumu o nic i doszukiwanie się na siłę nie wiadomo czego. Bez sensu