Po zakończonym seansie- na sali cisza, czyli idealna reakcja, na to, co właśnie miało miejsce. Film rewelacyjny, przebija pierwszą część sali samobójców o głowę, bardzo mało nawiązań do pierwszej części, powiedziałabym, że jedynie zdjecie Dominika z Santorską, ot tyle, świata wirtualnego również jest znacznie mniej niż w pierwszej części, a tutaj ma zupełnie inną funkcję. Film się klei w dobrym tego słowa znaczeniu, wszystko do siebie pasuje, bardzo dobre dialogi, a postaci? Rewelacja. Pani Kulesza jak zawsze bezbłędna, Stuhr,Koman, Stenka tak samo, ukłon w stronę Vanessy Aleksander debiutantki na wielkim ekranie, poradziłą sobie wspaniale, ale pomimo tej śmietanki polskiej sceny aktorskiej ten film należy do Maćka Musiałowskiego, uniósł go w wielkim stylu, mimo, że też jest debiutantem, coś niebywałego, wielki, ogromny szacunek, bo dostał bardzo trudną rolę, postać jest złożona,pogubiona, mająca problemy z ustaleniem własnej tożsamości, a przede wszystkim przepełniona nienawiścią i Musiałowski oddał ją rewelacyjnie, widz wierzy w tę postać, wielkie brawa. Bardzo polecam udanie się na ten film, zmusza do refleksji nad własnym zachowaniem i otaczajacą rzyczywistoscia, Komasa to nasz skarb narodowy, nie zawodzi. Jeszcze od siebie dodam, że najbardziej w tym filmie poruszyło mnie to, że zdjęcia zakończyli dosłownie miesiąc przed wydarzeniami w Gdańsku, gdzie zamordowano prezydenta Adamowicza, to jest dodatkowym bodźcem do przemyśleń. Film jest ważny, zwraca uwagę na ogromny problem jakim jest nienawiść, mam nadzieję, że ludzie dobrze go odbiorą i rozpocznie się wreszcie dialog w tej sprawie.