Ja rozumiem, że pewne tradycje należy kultywować ale uważam, że najwyższa pora aby ktoś położył kres zjawisku, które znane jest nieoficjalnie jako polska szkoła udźwiękowienia filmowego. Oglądając film Sala Samobójców: Hejter, co chwilę, jak jakiś czubek z pilotem w ręku zrywałem się i na zmianę ściszałem i zgłaśniałem dźwięk. Szanowny Panie Komasa, jako reprezentant nowej fali w polskim kinie, między innymi w Pana rękach jest przyszłość naszej kinematografii. Był pan w Hollywood. Ma Pan na pewno paru znajomych z branży. Proszę zapytać kolegów i koleżanki po fachu jak to się robi, że w filmach nakręconych w innych krajach dialogi są słyszalne a głośność dynamicznych scen nie powoduje u widza skrajnej frustracji. Proszę w szczególności mieć na względzie widzów, którzy w domowym zaciszu, często podejmują się próby obejrzenia polskich produkcji. Nam Polakom wystarczy w zupełności frustracji na co dzień a w filmie szukamy ukojenia. Stąd mój gorący apel. Pozdrawiam.